"Olacaklar olacak bir gün nasılsa"
Ne olacak bir gün acaba? Ne zaman olacak? Ben sabırlı büyüdüm, sabırla büyüdüm. Sanki hep yalnızlığımla büyüdüm. Elbette yaşıyorsam beni sevenler olduğu için, bir saniye sonrasını merak ettiğim için, yapmak istediklerim için. Olacakların merakı gitmiyor ki bünyeden. Son zamanlarda çok sıkılganım. Bir gün önce ilgimi çeken şey, ertesi gün ilgimin kıyısından köşesinden geçmiyor. Bu insanlar için, nesneler için ve bir çok şey için geçerli. Ama istediğim sabit şeylerde yok değil var. Belki de ölene kadar olacak şeyler bunlar. Bir oda. Bugün bir arkadaşa dedim. "bir odam olsaydı kendi gezegenimi yaratırdım" Yok işte!
Yani siz odası olan, kendi gezegenini yaratanlar. Yapılacak çok şey var gibi. Aşkla, sevişmeyle, saçma subuk şeylerle geçiyor zaman. Bir saniye bile değerliyken ben ve siz. Evet siz de, mal gibisiniz zira. Böyle giderse bi bok olacağı yok. Niye değerler yaratamıyoruz? Burada renkler, zevkler meselesine de hiç girmeyelim. Yaratmak. Olay tamamiyle bundan ibaret.
Neyse kafam karışık. Hayal gücünüzü kaybetmeyin!
Yorumlar